“Knap SK schiet zichzelf in de voet op 74e minuut”
Op deze natte, koude zaterdagavond trok SK naar het Gemeentelijk Stadion van KVEA met zijn 4.000 plaatsen en zijn groot kunstgrasveld. KVEA had zijn competitiestart gemist maar was nu al zeven matchen ongeslagen, had in de vorige thuismatch de nr 2 Munkzwalm met droge 4-0 cijfers naar huis gestuurd en had in de voorbije 7 matchen slechts 1 doelpunt toegestaan. Onnodig te zeggen dat SK voor een zware opgave zou staan.
Onze coaches moesten weer sleutelen : Addo Lardenoit was geschorst, Lukas Verschueren zat thuis in quarantaine evenals onze coach Raf Van Overstraeten en de voor het eerst geselecteerde Simon Vermachelen meldde zich zaterdagmorgen ziek, na een bevredigend wederoptreden bij de beloften op vrijdagavond (die met 2-1 wonnen tegen de nr 2 Denderhoutem). Op onze bank zaten met Bjarte De Bruyne, Dante Lardenoit, Milan Van Heirseele en Jarne Van den Bossche opnieuw 4 beloften.
Bij de start van de match telde ik welgeteld 39 toeschouwers in dit immense stadion, waaronder 17 Grembergse supporters. Nadien zijn er nog een 20-tal bijgekomen.
Het eerste kwartier verliep met een lichte dominantie van KVEA maar doelman Ward moest alleen ingrijpen op de 9e min. op een afgeweken schot. Stilaan staken wij meer en meer de neus aan het venster en zo had keeper De Volder toch wat last met een lage vrijschop van Brent op de 15e min. Ondertussen viel de koude regen met bakken uit de lucht en werd het plastieken veld toch glad. SK bleef counteren wanneer mogelijk en onze snelheid deed hen af en toe pijn. We noteren nog een kanjer van Alek op de 35e min en een kopbal van onze kersverse papa op de 42e min. En KVEA? Kon onze verdediging niet ontwrichten en Ward moest geen wonderen doen om zijn netten vrij te houden. Rust 0-0 dus.
De tweede helft begon met grote druk van KVEA maar SK speelde goed gegroepeerd en bleef prikken. Zo noteren we een rush van Maxim net naast en een vrijschop en 2 corners van Brent. Dus beste supporter, tot minuut 73 hebben we geen halve kans weggegeven en dan komt minuut 74: we willen aan onze zestien te mooi uitvoetballen, balverlies en de onvermijdelijke Jens Hoornaert schiet vanuit een zeer scherpe hoek en via de binnenkant van de paal de 1-0 op het bord. De 40 supporters van KVEA ontploften. Vader Burghgrave zou geroepen hebben “sjot dienen bal toch in de wei”. Niet dus, helaas, helaas, helaas.
Maar SK kromde de rug. Ons uitstekend en hardwerkend middenveld duwde KVEA achteruit zodat die sterke ploeg met dichtgeknepen billen het laatste kwartier speelde en zelfs hun trainers tijd rekten bij spelhervattingen. Wij dwongen een aantal corners af, dropten een aantal vrijschoppen in de zestien maar de bal viel niet goed. Wij dienden natuurlijk wel wat ruimte weg te geven en zo kon op de 87e min.opnieuw Jens Hoornaert gelanceerd worden en hij werkte beheerst af. Wel een knap doelpunt. En nog gaven we niet op want op de 89e minuut speelden we gans KVEA op een hoopje maar Bram besloot na een rush van 60 meter naast. Noteren we ook nog de uitstekende leiding van referee De Ruyck.
Conclusie: sterke wedstrijd van SK tegen een straffe tegenstrever, een punt lag binnen handbereik maar het lot beschikte anders. KV Eendracht Aalter zal zeker verder oprukken en wordt zeker de titelkandidaat samen met HO Kalken. Uw reporter reed door de regen en de donkerte (er brandde geen enkel licht op de Vlaamse wegen) terug naar de Zogsebaan alwaar hij toch nog genoot van het SK bier Caesar…
LVdV